چه خوبست که بهشت زیر پای مادران است، مادری که فرزندش را با جان و دل پرورد تا روزی عصای دستش باشد اما با تاسی به حضرت زهرا(سلام الله علیها) که حسین(علیه السلام)اش را فدای اسلام کرد، او نیز فرزندش را راهی میدان نبرد حق علیه باطل نمود، مادری که تا دیروز فرزند رشیدش را در آغوش می فشرد و قربان و صدقه اش می رفت، امروز با قدم های استوار گام بر می دارد و به سوی مزار فرزندش می شتابد تا سنگ قبر سرد را در آغوش بگیرد و با دلی سوزان اما پر از صبوری با فرزندش درد و دل کند.

آری مادری که فرزندش را هدیه کرد تا ما هر شب با آرامش سر بر بالین بگذاریم، اما مادر شهید با دلتنگی نوازش صورت فرزند شهیدش به خواب می رود و در گوشه ای دیگر از شهر و کشورمان همسر شهیدی را می بینم که هر صبح با عشق و صبوری عکس قاب شده ی همسر شهیدش را نوازش می کند و با لبخندی بر لب مرور می کند همه ی عهد و پیمانی که با همسرش بسته بود، اینکه صبور باشد همچو زینب(سلام الله علیها) و فرزندان را دوستدار علی(علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) تربیت کند.

پس بهشت گوارای وجودتان

ما نیز بر دستان پر مهر مادران و همسران شهدا بوسه می زنیم و با آنها عهد میبندیم که با حجابمان همیشه در سنگر ولایت بمانیم و قدردان قطره قطره خون شهدا باشیم. ان شاالله

ر. حاتمی

http://imam-robatkarim.kowsarblog.ir/?p=349825&more=1&c=1&tb=1&pb=1