امروزشاهد صحنه ناراحت کننده ای  بودم.  در صندلی انتظار  نگاهم به طور اتفاقی به خانمی افتاد که اندوهی در چشما نش موج می زد.
همین طور که با گوشه چشم،  مادران بارداری که روی صندلی مطب نشسته بودند را بر انداز می کرد،
با تصور اینکه در آینده نه چندان دور طعم زیبای مادر شدن را خواهند چشید، قطره های اشک روی گونه هایش جاری شد.
در همان حال ، خانم های بارداری پشت سرش بودند واز شرایط و اوضاع و احوالشان صحبت  می کردند؛ بدون این که توجه داشته باشند
کنار شان  زنانی هستند که در آرزوی فرزند دار شدن سال ها انتظار کشیده اند
و گفتن و ابراز این صحبت ها و احساسات زیبای مادر شدن ،  آزردگی  روح لطیف یک زن را عمیق تر می نماید و
نا آگاهانه  باعث رنجش خاطر ریحانه ا ی می شوند که عمری را در  آرزوی مادر شدن سپری کرده است.
ای کاش انسان ها نگاهشان را وسعت می دادند
اما دریایی شدن سخت است چرا که  خود را به جاي ديگران گذاشتن و از دريچه چشم آنان نگاه كردن مستلزم شجاعت، شكيبايي و احساس امنيت خاطر است،
به معناي آمادگي براي يادگرفتن و تغيير كردن است،
به معناي رفتن به اذهان و دل هاي ديگران، و نگاه كردن از زاويه ديد آنان است.
اما بدين معنا نيست كه احساس آنها را داشته باشيد،اين همدردي است.
 منظور اين است كه احساس آنها را درك كنيد و ببينيد كه چگونه به دنيا نظر مي كنند،
اين همدلي است و شاعر چه زیبا سروده :هم دلی از هم زبانی بهتر است.

 کوثر نور

http://kovsarnoor.kowsarblog.ir/?p=151012&more=1&c=1&tb=1&pb=1