روضه خوان فریاد می زد ؛

- اگر تو مارا از درت برانی به کدامین در برویم

و من لبخند زنان در دل می گفتم دوباره به در خانه تو …

-خدایا یعنی تو مارا میبخشی؟

خدای من رحمان است میبخشد شکی ندارم

مناظره ای بود میان خدای من و خدای روضه خوان مراسم

- روضه خوان آرزوی کربلا در دل داشت و فریاد از رسیدن به آن می زد

ولی من تنها در دل جرعه ای معرفت می خواستم نه فقط زیارت!

خلوتم تمام شد آرام در تاریکی بلند شدم و به طرف در خروجی رفتم

احساس سبکی دارم

چقدر از نو متولد شدن زیباست

دوباره جان گرفته ام . . .

… قلم …

http://aznoon-ta-ghalam.kowsarblog.ir/?p=239284&more=1&c=1&tb=1&pb=1