کوچه های شهر پیغمبر شهادت می دهند

با تمام غرببتش آنجا غریب است فاطمه

روز های غربت بعد نبی

حیدر خیبر شکن را چون طبیب است فاطمه

ظالمانه می زند سیلی عدو

چون ولایت را حریم است فاطمه

زخم خدو پنهان ز مولا می کند

حب به مولایش چنین است فاطمه

دست به پهلویش رود مسجد چرا

چون امامت را یقین است فاطمه

معدن حق است درب بسته اش

چون نبی را هم نشین است فاطمه

می کشد خجلت از او یاس سفید

ک. عباسی

http://sher-f3495.kowsarblog.ir/?p=334762&more=1&c=1&tb=1&pb=1