« رمضان دست نهاده به دلم! | آقا بیا! » |
چه بلای سر خودمان آورده ایم آقا ….
شده ایم مصداق کامل ظَلَمتُ نفسی
گناه میکنیم و توبه نداریم .
روز و شب به همه چیز مشغولم الا یاد خدا .
راستی ما چه بد منتظرانی هستیم .
هر کدام به شکلی دل نازنینت را می شکنیم .
یکی بد حجاب است و می گوید : دلت پاک باشد.. !!
یکی بد دهان است و می گوید : اعصابم خراب است..!!
یکی حجاب دارد اما حیای درخور حجابش کم است .
یکی نماز نمیخواند به این بهانه که : کی از آن دنیا آمده !!؟
یکی نماز می خواند و کاهل نماز است و به آن مغرور .
یکی دروغ می گوید و می گوید مصلحتی است .
یکی راست می گوید و جماعتی را دچار دردسر می کند.
خلاصه ،ایمانمان ضعیف ، بصیرتمان اندک و اعمالمان در خور مولای چون شما نیست …
آقا جان ما رسم انتظار را خوب به جا نیاوردیم .
وقتی گرفتاریم شما را رفیقیم و در عافیت با شما بیگانه ایم .
آقای مهربان اگر جز این بود که تا به حال شما آمده بودید .
شما نیامدید ، چون ما یادمان رفت با این اعمال حتی دعاکنیم .
یادمان رفت دعا تاثیر دارد.
تاثیر دارد اگر بگوییم بیایی
تاثیر دارد اگر ندبه کنیم .
تاثیر دارد اگر برای سلامتی شما صدقه دهیم .
تاثیر دارد اگر با شما سخن کنیم.
تاثیر دارد اگر شما را شفیع قرار دهیم.
تاثیر دارد ….
یادمان رفت که تاثیر دارد … و تاثیرش برای ما سراسر سود است .
آقا جان اینها را گفتم که بدانید ، می دانیم مقصریم و از همه بدکرده ها پشیمانیم .
آقا جان بگذار یک لحظه حضورت را احساس کنیم که اگر در ظهورت نبودیم دلخوش به آن احساس باشیم .
آقا جان بگذار یک لحظه در این دنیای پر هیاهو در کنار شما و یاد شما آرامش را معنا کنیم.
عبدی متین
http://blog69.kowsarblog.ir/?p=229040&more=1&c=1&tb=1&pb=1#comments
فرم در حال بارگذاری ...