| « خاکهای نرم کوشک | حلوای عروسی » |
زنگار
زنگار
باور کـن دلـم زنگ زده اسـت…زنگی کهنه…
کِدر است؛ کدورتی عمیق…
اما پای تو که در میان می آید از دل خروارها ناباوری و ناباروریِ روح، جوانه های ایمان سر می زند!
همین که خدایم باشی کافیست امیدوارت باشم… امید به وعده های صِدقت…
خدایم باش! خدائی در میان حرم امن اهل بیت! خلفای برگزیده در آسمان!
خدایم باش!
تا باشد که عبْدی از میان این همه زنگار سر بزند…
به قلم: نویسنده وبلاگ انارستان
برای دیدن مطلب در سایت طلبه نوشت اینجا کلیک کنید.
کلیدواژه ها: زنگار
فرم در حال بارگذاری ...
