( 7) طلبه نوشت بنويسیم !

طلبه نوشت=  طلبه + نوشت

دیدگاه اول:  طلبه یعنی هر کس مشغول تحصيل در يكي از حوزه هاي علميه كشور است و يا از اين مكان ها فارغ التحصيل شده است. نوشتن هم یعنی هر آنچه این شخص می نویسد  کتاب، وبلاگ ، تکلیف و …. خوب معنایش شد: ساکنان و یا مهاجران حوزه که سواد نوشتن دارند. با این دیدگاه همه مطالب سامانه طلبه نوشت است.

دیدگاه دوم: طلبه یعنی کسی که رسالتش تبیین، تحلیل، تحقیق، تبلیغ و حمایت و دفاع از دین است (مهر استاد، آیت الله جوادی آملی ص 21) و عالم ربانی است نه روحانی نما یعنی دنبال دنیا و مقام و ریاست و شهرت نیست بلکه برای رضای خدا و خدمت به دین و یاری امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف کار می کند و … که  شرط اول عالم ربانی شدن خود سازی است.(آداب الطلاب، آیت الله مجتهدی صص 178 تا 183). نوشتن هم نوعی پیام رسانی است هر پیامی نیز دو رکن دارد که یکی به «چه چیز گفتن= محتوا» مربوط می شود و دیگری به «چگونه گفتن = قالب» در هر نوشته ای نیز باید با دو مسئله روبه رو شد و آن دو را مشاهده کرد «دیدگاه یا نگاه نو» و «نگارش نو» با این دیدگاه طلبه نوشت در سامانه تقریبا نایاب است. یعنی خلق نوشته ای نو و نگاهی جدید با محتوای دینی و رسالت طلبگی.

 دیدگاه سوم: همراه کردن برخی از حداقل ها ی طلبگی وحداقل های نویسندگی و تلاش برای رسیدن به دیدگاه دوم. متاسفانه با این نگاه حداقلی نیز برخلاف انتظار«طلبه نوشت»  در سامانه کمیاب است. اینکه ما مطلبی غیر مستند و مستدل از جایی کپی پیست کنیم  و منبع را ارائه نمی دهیم و… و  در یک نگاه کلی حداقل های «چگونه بنویسیم » های قبل در وبلاگ نویسی ما رعایت نمی شود یعنی ما به دیدگاه اول پایبندیم و فراموش کرده ایم طلبه  بخواهد درجامعه مسئولیت خود را درست انجام دهد، باید ، شناخت کافی از اسلام،صلاحیت اخلاقی و تقوا و  آشنایی باوضع زمان و نیازهای جامعه و عوامل مخربی که در داخل و خارج از جامعه بر ضد اسلام فعالیت می کنند داشته باشد.

بد نیست این جملات را هم که در کتاب «مهر استاد»آیت الله جوادی آملی مشاهده نموده ام مکملی برای انتخاب راه قرار دهیم:

مردم عادي عمر خود را از حركت زمين به دور آفتاب به دست مي ‏آورند. مثلاً كسي كه مي‏ گويد: من پنجاه سال دارم، منظورش اين است كه من پنجاه سال روي زميني زندگي كرده‏ ام كه پنجاه بار به دور آفتاب گشته است؛ ولي اين عمر زمين است، نه عمر كسي كه بر روي آن زندگي مي‏ كند؛از قرآن كريم بر مي‏ آيد كه زندگي و عمر هر كسي محصول حركت ‏هاي علمي و عملي اوست. از اين‏رو، ذات اقدس الهي در قرآن كريم به عمر پيامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) سوگند ياد مي‏ كند؛ زيرا تحولات علمي و عملي زندگي آن حضرت(صلي الله عليه و آله و سلم) الگو و اسوه ‏اي براي تحولات علمي و عملي زندگي عالمان و صالحان است؛ (لَعَمْرُكَ إِنّهُمْ لَفي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ)[1]؛ «به جان تو (پيامبر) سوگند! اين‏ها در مستي خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده ‏اند)»(مهر استاد، آیت الله جوادی آملی ص 17).

پس محض رضای خدا  طلبه نوشت بنویسیم ، چگونه : انتخاب دیدگاه با شما

نویسنده مطلب: کاربر طلبه نوشت