خاطره ی سکوت تو نشسته روبروی من

اول آشنایی و لحظه ی گفتگوی من

اشاره می کنی بیا ! پر زترانه می شوم

ناز دگر برای چه ؟می شکنی سبوی من

حسرت مبتلا شدن ، لذت دیوانه شدن

زلف پریشان تو و صحنه جستجوی من

همدم تنهایی من !آینه طعنه دمی زند

صبر سرش نمی شود برده دل ابروی من

بی خطر و صاف شده جاده تنهایی دل

سری به خانه ام بزن ،سری به آرزوی من

“فنا “فدای چشم تو نگاه اگر نمی کنی

گوش به ناله ام بده گوش به های و هوی من

ز.  پوررحمتی

http://haszartezahra.kowsarblog.ir/?p=187404&more=1&c=1&tb=1&pb=1