موضوعات: "دست نوشته های طلاب" یا "خاطرات" یا "دلنوشته" یا "علمی" یا "شعر" یا "داستان کوتاه" یا "نقد" یا "توصیف"
صفحات: << 1 ... 5 6 7 ...8 ...9 10 11 ...12 ...13 14 15 ... 42 >>
از دو ماه قبل بود که قصد تهیه آن را داشتم اما با وسوسه های فراوان به تعویقش می انداختم.
یک ماه گذشت! ماه بعد نیز به نیمه رسید اما من همچنان امروز و فردا می کردم
دیگر بیش از این تعلل جایز نبود.نیت کردم، عزمم را جزم کردم، توکل کردم و وسوسه ها را از خود راندم.
نیمه شبِ نیمه ی ماهی بود که موفق شدم انتخابم را قطعی کنم.
بالاخره بعد از مدت ها انتخابش کردم، تن خورش عالی بود هر که آن پوشیده بود بر تنش نشسته بود.
اما من انگار آنطور که باید موفق نشده بودم! هنوز کمی از وسوسه در من باقی مانده بود که مانع از احساس راحتی من می شد. با او غریبگی می کردم. دو هفته می گذرد، عاشقش شده ام؟
لباسی از جنس توبه را که با هزار وسواس انتخاب و پوشیده ام بر تن دارم و با کامی شیرین و عطری که از
رایحه استغفار که تمام لباس و بدنم را فرا گرفته به سوی شهرش می روم.
عاشقانش می فهمند حس و حال و شور شوقم را برای رسیدن به او.
تا رسیدنم به شهر چیزی نمانده، همت کنم به موقع خواهم رسید
و آنجا از روی ارادت دست بر سینه نهاده و خواهم گفت: خدایا قرار بده روزه مرا در آن روزه داران واقعی و قیام وعبادتم در آن قیام شب زنده داران و بیدارم نما در آن از خواب بی خبران و ببخش به من گناهم را در این روز ای معبود جهانیان و در گذر از من ای بخشنده گنهکاران.
به قلم: فریبا پهند
برای دیدن مطلب در سایت طلبه نوشت اینجا کلیک کنید.
باور کـن دلـم زنگ زده اسـت…زنگی کهنه…
کِدر است؛ کدورتی عمیق…
اما پای تو که در میان می آید از دل خروارها ناباوری و ناباروریِ روح، جوانه های ایمان سر می زند!
همین که خدایم باشی کافیست امیدوارت باشم… امید به وعده های صِدقت…
خدایم باش! خدائی در میان حرم امن اهل بیت! خلفای برگزیده در آسمان!
خدایم باش!
تا باشد که عبْدی از میان این همه زنگار سر بزند…
به قلم: نویسنده وبلاگ انارستان
برای دیدن مطلب در سایت طلبه نوشت اینجا کلیک کنید.
به‌به ، به‌به! خوشمان آمد همه نوعش را به غیر از این یکی تجربه کرده بودیم. نه ! خدائیش خیلی زحمت کشیدند. در یک برنامه نیمه مذهبی از همین شبکه فخیمه صدا و سیمای خودمان با همین عینک آستیگمات‌مان مشاهده کردیم. بنده خداها نه این که بد حجاب باشند نه اصلا ! اتفاقا هم چادر و هم مقنعه و … خلاصه حجاب نیمه کامل ؟؟! اسلامی در حال گپ و گفت از خواص دم‌نوش‌ها بودند که چقدر برای سلامت جسم ! مفید است و هر یک چه خاصیتی دارد و برای چه بیماری‌هایی خوب است که در همین حین مجری محترم که ایشان هم صد البته یک آقای جوان مؤدب و باوقار ! بودند وقتی دم‌نوش آموزشی‌شان تمام شد به خانم‌ها البته بدون هیچ قصد و غرضی فرمودند:
بفرمائید دور هم بنشینیم و یک دم نوش بزنیم!
شما را به خدا یک وقت فکر بد به سرتان نزند. خب، صحبت خواهر برادری هست و یکی از هزار جور آداب معاشرت موجود. آخر اگر همه نقشه‌ها برای سلبریتی‌های هنرمند و خدای نخواسته زبانم لال بعضا ورزش دوست! باشد که کاری از پیش نمی‌بریم. البته به ساحت شرافت‌مندانه آن دسته از خانم‌هایی که آزادانه! وسط آزادی پریدند جسارت نشود. آن‌ها کجا و این حرف‌ها!
حالا از یک عده‌ای که هدف‌مند! این برنامه‌ها را دنبال می کنند بگذریم ولی خدائیش چه اشکالی دارد که همه در رسانه عمومی و آزادی مملکت سهیم باشند؟ حالا تا آن جایی که ممکن هست بدون حجاب ولی خب، یک عده از با حجاب‌ها هم حق دارند دروغ می‌گویم بگو دروغ می‌گوئی! واقعا کدام عقل سلیم می‌پذیرد که مسئولان دوراندیش، یک مسابقه عمومی برای کشف نخبه‌های با حجاب! اجرا کنند و عده‌ای دیگر با آن مخالفت کنند؟ اصلا مقاومت در برابر این دست برنامه‌های آینده‌ساز چه دلیلی دارد؟ بنده خداها مشغول طرح و برنامه هستند بگذارید دور گردون چند صباحی هر چند طولانی و خانمان برانداز به کام این‌ها بچرخد. نباید که همه‌اش سردارها و سربازها کف میدان باشند.
اصلا ول کن بابا ما چه کاره این مملکتیم که فردا خدای نخواسته حبس چند ماهه برایمان ببرند!
اصلا می‌دانید؟ بقول معروف:
خواهی نشوی رسوا هم رنگ جماعت شو
بابا جان مجری محترم شبکه مردمی
یک دم نوش از نوع سرگرم کننده‌اش هم برای ما بریز! شاید از دست ما یکی هم، راحت شدند ولی مجری جان نوشیدن ما مثل بقیه خانم‌های حجاب نما نیست گفته باشم آخر: ما از همان موقع که از حبس آقازاده کوروش خان! بیرون آمدیم انگار یک آنتی ویروس قوی نسبت به انواع دم‌نوش‌ها به‌مان زدند که تا آخر خط توی این سلول‌های مبارک بدنمان، جا خوش کرده و بیرون برو هم نیست که نیست!
خود دانید فقط خدا کند پزشک خانواده‌مان دستور استفاده از این آنتی‌ها را صادر نکند و گرنه خدا می‌داند چه می‌شود! از ما گفتن بود و از شما …؟؟؟؟؟؟؟؟؟
به قلم: جمیله مصدقی حقیقی
برای دیدن مطلب در سایت طلبه نوشت اینجا کلیک کنید.
حوزه مکان مقدسی است، اگر با چشم دل بنگری ملایک را خواهی دید که بال زیر پای طالبان علم گسترده اند"«إنّ الملائکة لتضعُ أجنحَتَها لطالب العلم»"، در این مکان با گوش جسم قال باقر و قال صادق می شنوی و چشم جانت به حقیقت آفرینش باز خواهد شد، در حوزه می توانی پا بر روی اولین پله ی نردبانی بگذاری که تا عرش می رسد و مفتخر به همنشینی خوبان شوی و بقول سعدی “رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند”
اما به شرطه ها و شروطه ها!
درشرط اول یک اصل از درس منطق که سال سوم میخوانی را باید خوب بدانی: “اجتماع ضدین محال است” ، یعنی نمی توان هم طالب علم و معرفت بود هم آلوده به گناهان ریز و درشت، این دو با هم جمع نمی شوند که اگر شوند تباه خواهی شد!
در حوزه نه اکسیری هست نه معجزه ای رخ خواهد داد که هر کس در آن داخل شود آیت اله بهجت و بانو امین خارج شود! باید مجاهد باشی و جهاد اکبر کنی تا لابلای فقه و فلسفه و مصطلحات، از معنویات و تهذیب غافل نمانی که اگر تنها به انتظار معجزه مشغول درس باشی صادق شیرازی فارغ التحصیل خواهی شد! همانطور که امام خمینی(ره) می فرمایند: “تحصیل علم اگر همراه با تهذیب نباشد، حجاب است بالاخص علوم دینی.”
پرواضح است باید به طریق اولی متخلق به اخلاق باشی، نمی توان در زندگی این و آن سرک بکشی و برای مردم آیه “ولاتجسسوا” را شرح دهی یا با زبانت دل طلبه ی همکلاسی را بدرد آوری و آیه “ویل لکل همزه لمزه” را برای عوام تفسیر کنی!
نکند مدرک سطح 2 بدست به خودت آیی که“جز قلب تیره هیچ نشد و حاصل و هنوز/ باطل در این خیال که اکسیر می کنند”
شرط دوم آنست که مودب به آداب درس خواندن حوزوی باشی ، “پیش مطالعه، خواندن درس ارایه شده و مباحثه” این روش تحصیل علم طلاب از قدیم الایام است که امروز مغفول مانده و متروک! و متد آموزشی نوین در دانشگاه های خارج است!
از زمانی که بین طلاب درس خواندن درشب امتحان و حفظ و صرفا کسب نمره باب شد، بابِ نظریه پردازی و تولید علم و ملاصدرا و شهید صدرشدن ها بسته شد!
مخلص کلام خشت اول گر نهد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج!
پ.ن شرط دوم: طلاب جدیدالورود اوصیکم به ادبیات عرب(صرف و نحو)
شرط سوم “حرکت” است، وقتی رِدای طلبگی بر دوش کشیدی سرباز امام زمان(عج) شده ای پس باید راه را برای سردارت هموار کنی و نکند با وجود طلاب با داعیه ی سربازی امام اینگونه باشد:”هر کجا سلطان بود دورش سپاه و لشگر است/ پس چرا سلطان خوبان بی سپاه و لشگر است؟؟؟”
اگر زبان گویا و لینی داری مبلغ باشی اگر قلم شیوایی داری پرده های حجاب را با قلمت بدری یا زکات علمت را با نشرش بدهی باید جهانی و فرامرزی عمل کنی و در این راه به هر چه بدان نیاز داری (آموختن زبان و فعالیت در فضای مجازی و…) مجهز شوی.
خود را بی نیاز از شرط سوم ندان چرا که سلمان ها در حالی که کافر بودند حرکتشان آن ها را به رسول منتهی کرد و زبیرها در حالیکه با رسول بودند رکودِشان آن ها را به کفر پیوند زد!
پ.ن: هر که شد محرم دل در حرم یار بماند.
احسانه دهقانی
صدای هلهله ی دشمن خبر از شهادت یکی از یاران می داد. پس از آخرین فریاد شادی دشمن، نو داماد تازه رسیده، نزد مولا آمد. او که هنوز اسلام را نشناخته، نمازی نخوانده بود تا چه رسد به تشیع و درک حقیقت ولایت، اما تمام وجودش را عشق فرا گرفته بود؛ عشقی که به حسین زهرا داشت؛ عشقی که او را از هجله دامادی به صحرای کربلا کشانده بود تا دفاعی کند از حریم حرم؛ تا شاید مرحمی باشد بر زخم های دل زینب.
او به جبهه می رفت و نگاه نگران مادر و همسرش در پی او…
چنان پر شد فضای سینه از دوست که ذکر خویش گم شد از ضمیرم
دل را که بفروشی خریدار دارد. مشتری را تو باید انتخاب کنی.
دل را نباید ارزان فروخت، که حرم خداست.
القلب حرم الله
چون دل خدایی شد سر و جان بی مقدار می شود.
سر باختن انتهای قصه صاحب دلان خدایی است.
چیزی نگذشت که سر وهب بر فراز نی در آسمان پرواز می کرد، تا چون دلش، سر نیز خدایی شود
چشمان تاریخ سر وهب نو داماد را دنبال می کرد که دید سر بریده ی رضا اسماعیلی بر فراز نی شده و چیزی نگذشت که دیده ها خون گریست در غم محسن حججی.
شهید سر جدایی که راه وهب را شناخت تا خون گلویش لبهای تشنه ی او را سیراب کند. تا سرش چون دل خدایی شود.
صاحب دلان سر می دهند.
آری همگی ندای هل من ناصر و هل من معین حسینی را لبیک گفتند تا نزد فاطمه فردای قیامت سربلند باشند.
ز. مظفری
