من حنیف هستم و در راه مستقیم

دمای بدنم، این روزها بالاست، لبانم خشک و انگشتانم بی رمق شده اند، صدایم بالا نمی رود، خوابهای ناز بهاری برایم ملال آور شده است، اما هیچ کدام مانع بندگی من نمی شوند.

من این روزها ، در مهمانی معبود به سر می برم، چه روزهای زیبایی است. عده ای می گویند روزه نگیر تو نحیفی ولی من می گویم نگو نحیف، من حنیف هستم و در راه مستقیم.

همه ی سختی های ظاهری و مادی ماه رمضان، برای پرورش انسانهایی بااراده و متقی است زیرا این ماه عزیز با نخوردن و نیاشامیدن به ما قدرت اراده و سرکوبی هوای نفس را می دهد و به ما می فهماند که خداوند همه جا حاضر وناظر است زیرا تو در همه ی احوال از همه امور نهی شده ی او امساک می کنی.

اگرچه روزها بلند شده اند، هوا گرم تر و قوای بدنم کم تر شده است، اما هیچ کدام مانع بندگی من از معبودی که روزی ام ، سلامتی ام، شادی ام از اوست، نمی شود زیرا من حنیف هستم و در راه مستقیم.

به قلم: سیده رؤیا طباطبائی اصل

برای دیدن مطلب در سایت طلبه نوشت اینجا کلیک کنید.