کوله ات را که برایم پس آوردند پیراهنت چنان بی رمق درونش افتاده بود ، گویی او زخم خورده ،گویی این همه خون از کالبد او بیرون جهیده بود که اینگونه سرد و خاموش..... هنوز بوی خونت تازه بود و بر جانم، بر جان در حال سقوطم تازیانه می زد تا هوشم را بگیرد . به… بیشتر »

بچه بودم و داستانهایم را با "زیرگنبد کبود" آغاز میکردند و می کردم ! افسوس ! چرا کسی خبری از "زیر گنبد فیروزه ای" نداد؟ یکی بود یکی نبود. . . . زیر گنبدی، فیروزه ای ! غیر از خدای مهربوووون . . . چند تا شهید بی نشون . . . یکی یکی ؛ رفته بودن . . . یکی یکی… بیشتر »